Jak wstąpić do waszego zakonu? Co mam zrobić?
Daj się poznać. Przyjedź na dni skupienia lub rekolekcje powołaniowe organizowane przez nas w ciągu roku. Istnieje również możliwość indywidualnego umówienia się na pobyt w klasztorze poza wyznaczonymi terminami. Nie przyjmujemy do zakonu osób, których wcześniej nie poznaliśmy. Spotkania z nami i poznanie naszego sposobu życia pomogą Ci rozeznać, czy nasz zakon to Twoja droga, a nam – czy możemy Cię przyjąć.
Najważniejszy jest kontakt z promotorem powołań, czyli ojcem odpowiedzialnym za towarzyszenie kandydatom w ich rozeznaniu. Promotor pełni niejako rolę kierownika duchowego – pomaga kandydatowi przyjrzeć się jego motywacjom i rozeznawać znaki powołania. Podpowie także, co należy dopełnić od strony formalnej, oraz wskaże, czy istnieją przeszkody do podjęcia życia zakonnego. Gdy ich nie ma, przedstawi kandydata ojcu prowincjałowi, który podejmuje ostateczną decyzję o przyjęciu.
W jakim wieku można wstąpić do zakonu?
Zazwyczaj przyjmujemy kandydatów w wieku od 18 do 35 lat. W wyjątkowych sytuacjach możliwe jest rozpatrzenie zgłoszenia kandydata starszego, po rozmowie z promotorem powołań.
Jakie formalności muszę dopełnić?
Kandydat powinien mieć uregulowane wszystkie zobowiązania wynikające z pracy i podjętych obowiązków w świecie. Należy spłacić wszystkie długi, jeśli takowe istnieją. Przed złożeniem ślubów czasowych kandydat musi przekazać swoje dobra materialne i ewentualne przychody osobie trzeciej do zarządzania. W okresie formacji czasowej brat może posiadać dobra, ale nie zarządza nimi samodzielnie. Przed ślubami wieczystymi musi zrzec się prawa do własności. Kandydat powinien również zadbać o swoje zdrowie, w tym o zaleczenie zębów.
Czy potrzebna jest matura?
Aby zostać bratem zakonnym nie jest potrzebna. Jest obowiązkowa dla kandydatów pragnących rozpocząć studia i formację kapłańską.
Czy muszę być zdrowy?
Tak. Wstąpienie do zakonu zakłada zdrowie fizyczne i psychiczne. Nie możemy przyjąć kandydatów z poważnymi chorobami ani zaburzeniami psychicznymi.
Jak wygląda wasza duchowość na co dzień? Jak się modlicie?
Szczegóły znajdziesz w zakładce „Charyzmat”. Bardzo ważnym momentem naszego dnia jest modlitwa myślna, którą praktykujemy wspólnie w ciszy – godzinę rano i godzinę wieczorem. Sposób przeżywania tej modlitwy jest indywidualny. Wzrastamy w modlitwie, doświadczając Bożego prowadzenia przez całe życie. Poza wspólnymi aktami liturgicznymi, szczególnie podczas pracy i pobytu w celi, staramy się zachować milczenie, by trwać w obecności Pana Boga.
Jak wygląda wasze życie wspólnotowe? Czy mieszkacie razem, wspólnie jecie, spędzacie czas?
Każdy brat mieszka w osobnej celi wyznaczonej przez przełożonego. Wspólnie spędzamy czas rekreacji – rozmawiamy, spacerujemy po ogrodzie, gramy w gry planszowe lub sportowe. Wszystkie posiłki spożywamy razem w refektarzu. Obiad i kolację jemy zazwyczaj w ciszy, słuchając lektury duchowej.
Czy zakonnik może mieć przyjaciół poza klasztorem i utrzymywać kontakt z rodziną lub znajomymi?
Tak. Na etapie formacji kontakt ze znajomymi jest ograniczony, ale możliwy. Formator ustala, jak często brat może kontaktować się z rodziną i znajomymi – telefonicznie lub listownie. Istnieje również możliwość odwiedzin, najczęściej trzy razy w roku w pierwszych latach formacji.
Czy jako zakonnik mogę korzystać z internetu, telefonu, telewizji?
Dostęp do mediów jest znacząco ograniczony w czasie formacji. Po wstąpieniu bracia przekazują urządzenia elektroniczne przełożonemu. Mogą z nich korzystać za jego zgodą, gdy zachodzi taka potrzeba. Po ślubach wieczystych każdy brat dysponuje telefonem, ze względu na obowiązki duszpasterskie i pracę. Zdarza się również, że wspólnie oglądamy filmy – zwykle w święta lub podczas dłuższych rekreacji.
Jak wygląda wasza formacja? Ile trwa i co się wtedy dzieje?
Szczegóły znajdziesz w zakładce „Formacja”. Formacja czasowa trwa zazwyczaj osiem lat dla kandydatów do kapłaństwa i siedem dla braci zakonnych. Obejmuje rok postulatu, rok nowicjatu oraz pięć lub sześć lat ślubów czasowych. Śluby czasowe składane są na rok i odnawiane corocznie. Formacja czasowa kończy się ślubami wieczystymi. Trzeba jednak pamiętać, że formacja zakonna trwa całe życie.
Co jeśli w trakcie formacji zorientuję się, że to nie moja droga?
W czasie postulatu i nowicjatu można odejść w każdej chwili. Na dalszym etapie można po prostu nie odnowić ślubów zakonnych.
Kto decyduje o tym, czy rozpocznę studia teologiczne i przyjmę święcenia kapłańskie?
Decyzja o rozpoczęciu formacji kapłańskiej zapada przy wstąpieniu do zakonu, ale musi być potwierdzona przez przełożonych i formatorów, którzy rozeznają odpowiednie predyspozycje kandydata.
Czy zakon utrzymuje się sam, czy pracujecie zawodowo? Jak wygląda wasze utrzymanie?
Utrzymujemy się głównie z ofiar dobrodziejów.
Gdzie i w jaki sposób posługujecie duszpastersko?
Część naszych domów posiada parafie. Pozostałe mają kościoły lub kaplice, które przyciągają ludzi zainteresowanych naszą duchowością. Karmel to wielkie bogactwo Kościoła i świętych, dlatego staramy się rozwijać duchowo i intelektualnie, by dzielić się tym z innymi. Prowadzimy apostolstwo poprzez rekolekcje, wykłady, sympozja, towarzyszenie świeckim, troskę o Karmelitański Zakon Świeckich i mniszki Karmelitanki Bose. Posiadamy również wydawnictwo „Flos Carmeli” i własne czasopismo.
Czy zakon wysyła na misje, także zagraniczne? Czy jest taka możliwość?
Tak, część naszych domów znajduje się poza granicami Polski (zobacz: https://karmelicibosi.pl/kontakt/bracia/). Zakonnik może zostać tam posłany, jeśli wyrazi taką gotowość i dojdzie do wspólnego rozeznania z przełożonymi. Wyjazd na misje poza Prowincję Warszawską jest również możliwy, ale wymaga indywidualnych starań ze strony brata.
Czy zakonnik może mieć wpływ na to, gdzie zostanie posłany?
Tak. Ojciec prowincjał zazwyczaj rozmawia z bratem o jego preferencjach co do miejsca i rodzaju pracy. Bracia mogą zgłaszać swoje propozycje, ale ostateczna decyzja należy do przełożonych.