Rozeznanie powołania

Rozeznawanie

W Powołaniu nie chodzi po prostu o zostanie księdzem czy zakonnicą. To dar i propozycja Boga dla człowieka, realizująca się w szczęściu i pełni życia.

Rozeznawanie powołania jest więc pierwszym i niezmiernie istotnym krokiem aby uświadomić sobie czy to co słyszę to aby na pewno chrystusowe ”pójdz za mną”

Rozeznając powołanie słuchamy głosu Ducha, analizujemy wybory dotyczące stanu życia. Pytanie, jak go nie zmarnować, dotyczy wszystkich mężczyzn i kobiet ale dla wierzącego jest ono jeszcze ważniejsze. Sakramenty chrztu i bierzmowania czynią go bardziej odpowiedzialnym za jakość swojego życia.

Duch Święty przemawia i działa poprzez wydarzenia w życiu każdej osoby, ale wydarzenia same w sobie są niejednoznaczne, ponieważ mogą być interpretowane na różne sposoby. Rozjaśnienie ich znaczenia dla decyzji wymaga drogi rozeznania. Trzy czasowniki, którymi jest ona opisana w Evangelii gaudium – rozpoznać, zinterpretować i wybrać – mogą nam w tym pomóc.

Rozpoznanie

Rozpoznanie dotyczy przede wszystkim skutków, jakie wydarzenia mojego życia, osoby, które spotykam, słowa, które słyszę lub czytam, wywołują w moim wnętrzu. Wymaga wydobycia tego emocjonalnego bogactwa na powierzchnię i nazwania go. Wymaga również uchwycenia „smaku”, jaki pozostawia, czyli współbrzmienia lub dysonansu między tym, czego doświadczam, a tym, co jest we mnie najgłębsze.

W tej fazie Słowo Boże ma ogromne znaczenie: medytacja nad nim wprawia w ruch pragnienia, podobnie jak wszystkie doświadczenia kontaktu z własnym wnętrzem, ale jednocześnie daje szansę na ich wydobycie poprzez identyfikację z wydarzeniami, o których opowiada.

Faza rozpoznania koncentruje się na słuchaniu. Jest to fundamentalny krok na drodze osobistego dojrzewania, szczególnie dla młodych ludzi, którzy intensywniej doświadczają siły pragnień.

Interpretacja

Nie wystarczy rozpoznać to, czego się doświadczyło, trzeba zrozumieć, do czego Duch nas wzywa poprzez to, co w nas wzbudza. Wiele razy zatrzymujemy się, by opowiedzieć o doświadczeniu, zauważając, że „bardzo mnie to dotknęło”. Trudniej jest uchwycić pochodzenie i znaczenie odczuwanych pragnień i emocji oraz ocenić, czy kierują nas one w konstruktywnym kierunku, czy też prowadzą nas do zamknięcia się w sobie.

Aby zinterpretować wewnętrzne pragnienia, konieczne jest uczciwe porównanie siebie, w świetle Słowa Bożego, także z moralnymi wymaganiami życia chrześcijańskiego, zawsze starając się umieścić je w konkretnej sytuacji, w której żyjemy.

Wybierać

Po rozpoznaniu i zinterpretowaniu świata pragnień i namiętności, akt decydowania staje się ćwiczeniem prawdziwej ludzkiej wolności i osobistej odpowiedzialności. W ten sposób wybór wymyka się ślepej sile popędów.

Decyzja musi być poddana próbie faktów w celu jej potwierdzenia. Wybór nie może pozostać uwięziony we wnętrzu, które ryzykuje pozostanie wirtualnym lub nierealistycznym – jest to niebezpieczeństwo współczesnej kultury – ale jest wezwany do przełożenia na działanie, do przyjęcia ciała, do rozpoczęcia podróży, akceptując ryzyko konfrontacji z rzeczywistością, która wprawiła w ruch pragnienia i emocje.

Środki rozeznania:

Modlitwa
Sakramenty
Wspólnota
Towarzyszenie duchowe
Duch Święty
Obecność Maryi
Poczucie misji

Powołanie: jak je realizować?

Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć, że osoba powołana przez Boga do życia zakonnego pragnie osiągnąć coś ważnego dla siebie i swojego życia, czuje w swoim sercu, że Bóg prosi ją o coś więcej, normalne życie, które prowadzi, podoba jej się, ale czuje, że w głębi duszy czegoś jej brakuje. Trzeba dużo się modlić i przystępować do sakramentów. Bardzo ważna jest też rada dobrego kierownika duchowego.

A jeśli się pomylę ?

Zazwyczaj podczas drogi poznawania siebie nawzajem we wspólnocie zakonnej nie trzeba długo czekać, aby zdać sobie sprawę, czy „ma się to, czego potrzeba”, czy pod spodem kryje się prawdziwe wezwanie od Boga. Z Jego pomocą, twoją podstawową szczerością i pomocą tych, którzy ci towarzyszą, możesz dojść do moralnej pewności, że jesteś lub nie jesteś na właściwej ścieżce. Jezus pragnie twojego szczęścia. Może pozwolił Ci rozpocząć życie zakonne
i okazało się że, to ”nie jest dla Ciebie” – po to, byś precyzyjnej rozeznał swoje powołanie w miejscu jakie dla Ciebie przeznaczył.

Jak mogę poznać Bożą wolę dla mnie?

Musisz modlić się każdego dnia, prosząc Boga, aby objawił ci, jakie są Jego plany wobec ciebie. Nie zadawaj sobie pytania: „Co chcę zrobić ze swoim życiem?”. To złe pytanie! Zamiast tego powinieneś pomyśleć i zapytać siebie: „Jezu, co chcesz, abym zrobił?”. Spróbuj uchwycić pewne znaki, które przemawiają w twoim życiu; porównaj swoje życie, swoje pragnienia i swoje obawy z ojcem duchowym, księdzem lub siostrą zakonną, która towarzyszy ci w rozeznawaniu… (to bardzo ważne!)