Charyzmat
Modlitwa
Kościół uznaje nas za rodzinę zakonną w szczególny sposób oddaną praktyce modlitwy, która usiłuje głębiej przeżywać tajemnicę chrześcijańskiej modlitwy i całym swoim życiem dawać o niej świadectwo.
Konstytucje OCD nr 53
Samotność
Nade wszystko mamy zaś gorliwie pielęgnować modlitwę w samotności, w milczeniu i w duchu ewangelicznej czujności.
Konstytucje OCD nr 3f
Zwłaszcza dla dusz oddanych modlitwie wewnętrznej samotność niezrównanym jest dobrodziejstwem i pomocą do skupienia.
św. Teresa od Jezusa, Droga doskonałości 4,9
Ubóstwo
Aby lepiej naśladować Chrystusa ślubujemy ewangeliczną radę ubóstwa, która niesie ze sobą zobowiązanie do życia ubogiego w praktyce i w duchu, pracowitego, trzeźwego oraz wyrzekającego się wszelkiego bogactwa.
Konstytucje OCD nr 25
Maryjny i Prorocki Wymiar Zakonu
Początki Zakonu, jego nazwa braci Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel oraz bardzo dawne i niepodważalne tradycje duchowe ukazują maryjny i biblijny charakter naszego powołania. Obierając bowiem Najświętszą Maryję Pannę za Matkę i Patronkę Zakonu, wparujemy się w Jej życie wewnętrzne i zjednoczenie z tajemnicą Chrystusa jako wspaniały wzór naszej konsekracji zakonnej. Nasza Rodzina dąży do doskonałej miłości; jest przy tym ożywiana szczególną komunią duchową z Matką Bożą, która to komunia przenika całą naszą wspólnotę, a duch modlitwy i kontemplacji oraz wszystkie rodzaje apostolatu, a nawet ewangeliczne wyrzeczenie, naznaczone są szczególnym charakterem maryjnym.
Karmel ukazuje, że poszukiwanie szczególnej zażyłości z Bogiem jest możliwe w codziennym życiu, dostępne dla każdego, dlatego horyzonty Karmelu są nieskończone. Samotne przebywanie z Bogiem na Górze Karmel było wzorowane na postaci proroka Eliasza, który został obdarzony głębokim przeżyciem Obecności Boga. Prorockie posłannictwo naszego charyzmatu zaprasza nas do bycia świadkami Obecności Pana, ogarniętymi żarliwym pragnieniem Jego chwały. Jako Karmelici Bosi jesteśmy zaproszeni do bycia ludźmi modlitwy kontemplacyjnej oraz ofiarnego serca w służbie innym ludziom.
Wspólnota
Braterska komunia, którą dzięki wspólnemu powołaniu tworzymy na wzór małego „kolegium Chrystusa”, ujawnia się w życiu modlitwy, w działalności apostolskiej, w troskliwej miłości i w dzieleniu się dobrami.
Konstytucje OCD nr 73
Siostry Karmelitanki Bose
Święta Matka Teresa od Jezusa przez odnowę rodziny braci chciała zapewnić opiekę nad strzeżeniem i doskonaleniem powołania sióstr ze strony mężów, którzy by uczestniczyli w tym samym duchu.” Przez wzajemną Komunię umacniamy nasze powołanie w duchu bratersko-siostrzanej miłości.
Konstytucje OCD nr 8f
Apostolat i Misje
Z samej natury naszego charyzmatu wynika, że modlitwę oraz całe konsekrowane życie mamy ożywiać intencją apostolską; mamy na różny sposób pracować, służąc Kościołowi i ludziom, tak aby rzeczywiście działalność apostolska wypływała ze ścisłego zjednoczenia z Chrystusem.
Konstytucje OCD nr 15d